Nieuwe aanpak:

Om bij deze woonvorm ruimte te kunnen maken is het slopen van woningen, die in de weg staan, onvermijdelijk.

Dit betekent het verlagen van de woningdichtheid.

Bij woongebouwen is deze problematiek nog wat ingewikkelder.

Eigenlijk is middelhoogbouw, zonder parkeerkelder, ruimteverspilling.

Ook het ongebruikt laten van het platte dak, als groenvoorziening, als volkstuin of als dakterras, is een gemiste kans.

De milieueffecten van de “mobiliteit” op het wonen zijn ook onmiskenbaar; luchtvervuiling, lawaai, stank.

Ze zijn onvermijdelijk verbonden met alle menselijke activiteit.

Beheersing van deze negatieve aspecten behoort evenwel bij de dagelijkse strijd om het bestaan.

Slotsom:

Aan de hand van het voorafgaande, kan worden gesteld, dat de mobiliteit een grote invloed op het wonen heeft, zoals dat eigenlijk ook vroeger al was.

Nieuwe woningen (en omringende omgeving) moeten daarom anders worden ontworpen.

De oppervlakteverdeling, berging, stalling e.d. zal  opnieuw tegen het licht moeten worden gehouden.

Niet alleen in de architectuur maar ook op het niveau van stedenbouw en planologie, zijn er in deze context veranderingen nodig!