Nieuwe aanpak:
Om bij
deze woonvorm ruimte te kunnen maken is het slopen van
woningen, die in de weg staan, onvermijdelijk.
Dit
betekent het verlagen van de woningdichtheid.
Bij
woongebouwen is deze problematiek nog wat ingewikkelder.
Eigenlijk is middelhoogbouw, zonder parkeerkelder,
ruimteverspilling.
Ook het
ongebruikt laten van het platte dak, als
groenvoorziening, als volkstuin of als dakterras, is een
gemiste kans.
De
milieueffecten van de “mobiliteit” op het wonen zijn ook
onmiskenbaar; luchtvervuiling, lawaai, stank.
Ze zijn
onvermijdelijk verbonden met alle menselijke activiteit.
Beheersing van deze negatieve aspecten behoort evenwel
bij de dagelijkse strijd om het bestaan.
Slotsom:
Aan de
hand van het voorafgaande, kan worden gesteld, dat de
mobiliteit een grote invloed op het wonen heeft, zoals
dat eigenlijk ook vroeger al was.
Nieuwe
woningen (en omringende omgeving) moeten daarom anders
worden ontworpen.
De
oppervlakteverdeling, berging, stalling e.d. zal
opnieuw tegen het licht moeten worden gehouden.
Niet
alleen in de architectuur maar ook op het niveau van
stedenbouw en planologie, zijn er in deze context
veranderingen nodig!
|